زیارت ناحیه مقدسه از زبان امام زمان عج
سرزمین اهورایی ، مردان اهورایی
تاریخ سرزمین اهورایی ایران از دوران باستان تا عدالت جهانی حضرت مهدی عج
پنج شنبه 14 آبان 1394برچسب:, :: 19:14 ::  نويسنده : محمد رسول پولادوند

`زيارة الناحية المقدسة

زيارت امام حسين(ع) صادره از ناحيه مقدس امام زمان (عج)معروف به زيارت ناحيه مقدسه

 

أَلسَّلامُ عَلى ادَمَ صِفْوَةِ اللهِ مِنْ خَليقَتِهِ

درود بر آدم يارِ مخلص خدا از بينِ آفريدگانش

 

أَلسَّلامُ عَلى شَيْث وَلِىِّ اللهِ وَ خِيَرَتِهِ

درود بر شيث ولىّ خدا و بهترينِ بندگانش

 

أَلسَّلامُ عَلى إِدْريسَ الْقــآئِمِ للهِِ بِحُـجَّتِهِ

درود بر ادريس كه براى خدا حجّتِ او را بپا داشت

 

أَلسَّلامُ عَلى نُوح الْمُجابِ في دَعْوَتِهِ

درود بـر نـوح كه دعـايش قرينِ اجابـت بود

 

أَلسَّلامُ عَلى هُود الْمَمْدُودِ مِنَ اللهِ بِمَعُونَتِهِ

درود بر هـود كه كمـك و يارىِ خـدا مَـدَدِ او بود

 

أَلسَّلامُ عَلى صالِـح الَّذي تَـوَّجَهُ اللهُ بِكَرامَتِهِ

درود بر صـالح كه خـداوند تاج كـرامت بر سـرش نهاد

 

أَلسَّلامُ عَلى إِبْراهيمَ الَّذي حَباهُ اللهُ بِخُلَّتِهِ

درود بر ابراهـيم كه خـدا مقـامِ خُلّـت و رفاقـت رابه او عـطا نمود

 

أَلسَّلامُ عَلى إِسْمعيلَ الَّذي فَداهُ اللهُ بِذِبْــح عَظيم مِنْ جَنَّتِهِ

درود بـر اسمـاعيل كـه خـداوند ذبـحى بزرگی از بهشت را فـداىِ اونمود

 

أَلسَّلامُ عَلى إِسْحقَ الَّذي جَعَلَ اللهُ النُّبُوَّةَ في ذُرِّيَّتِهِ

درود بر اسحـاق كه خـداوند پيامبرى را در نسـل او قـرار داد

 

أَلسَّـلامُ عَلى يَعْقُوبَ الَّذي رَدَّ اللهُ عَلَيْهِ بَصَرَهُ بِرَحْمَتِهِ

درود بر يعـقوب كه خـداوند به مهربانی خود بينـائىِ چشـمش را به او بازگـرداند

 

أَلسَّلامُ عَلى يُوسُفَ الَّذي نَجّاهُ اللهُ مِنَ الْجُبِّ بِعَظَمَتِهِ

درود بر يوسـف كه خـداوند به بزرگی خود او را از ته چاه رهائى بخشيد

أَلسَّلامُ عَلى مُوسَى الَّذي فَلَقَ اللهُ الْبَحْرَ لَهُ بِقُدْرَتِهِ

درود بر موسـى كه خـداوند به قدرتِ خود دريا را برايـش شـكافت

 

أَلسَّلامُ عَلى هارُونَ الَّذي خَصَّهُ اللهُ بِنُبُـوَّتِهِ

درود بر هـارون كه خـداوند پيامبـرى خود را به وى اختـصاص داد

 

أَلسَّلامُ عَلى شُعَيْب الَّذي نَصَرَهُ اللهُ عَلى اُمَّتِهِ

درود بر شعـيب كه خدا او را بر اُمّـتش پيـروز نمود

 

أَلسَّلامُ عَلى داوُدَ الَّذي تابَ اللهُ عَلَيْهِ مِنْ خَطيـئَتِهِ

درود بر داوود كه خداوند از لغزش او درگذشت

 

أَلسَّلامُ عَلى سُلَيْمانَ الَّذي ذَلَّتْ لَهُ الْجِنُّ بِعِزَّتِهِ

درود بر سليمان كه بخاطر شوكتش جنّ به فرمان اودرآمد

 

أَلسَّلامُ عَلى أَيُّوبَ الَّذي شَفاهُ اللهُ مِنْ عِلَّتِهِ

درود بر ايّوب كه خداوند او را از بيماريش شفا بخشيد

 

أَلسَّلامُ عَلى يُونُسَ الَّذي أَنْـجَـزَ اللهُ لَهُ مَضْـمُونَ عِدَتِهِ

درود بر يونس كه خداوند به وعده خود برايش وفا نمود

 

أَلسَّلامُ عَـلى عُزَيْر الَّذي أَحْياهُ اللهُ بَعْدَ ميتَتِهِ

درود بر عُزَير كه خداوند او را پس از مرگش به حيات بازگردانيد

 

أَلسَّلامُ عَلى زَكَرِيـَّا الصّـابِرِ في مِحْنَتِهِ

درود بر زكريّا كه در رنج و سختیها شكيبا بود

 

أَلسَّلامُ عَلى يَحْيَى الَّذي أَزْلَفَهُ اللهُ بِشَهادَتِهِ

درود بر يحيى كه خداوند به سبب شهادت مقام و منزلتِ او را بالا برد

 

أَلسَّلامُ عَلى عيسى رُوحِ اللهِ وَ كَلِمَتِهِ،

درود بر عيسى روح خدا و كلمه او

 

أَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّد حَبيبِ اللهِ وَ صِفْوَتِهِ،

سلام بر محمّد محبوبِ خدا و يار مخلص او

 

 

أَلسَّلامُ عَلى أَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلِىِّ بْنِ أَبي طالِب الْمَخْصُوصِ بِاُخُوَّتِهِ،

درود بر فرمانرواى مؤمنان على بن ابيطالب ، كه برادرىِ رسول خدا به وى اختصاص يافت

 

أَلسَّلامُ عَلى فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ ابْنَتِهِ

سلام بر فاطمه زهراء دختر رسول الله

 

أَلسَّلامُ عَلى أَبي مُحَمَّد الْحَسَنِ وَصِىِّ أَبيهِ وَ خَليفَتِهِ

درود بر حسن بن على وصىّ و جانشين پدرش

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ الَّذي سَمحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِهِ

سلام بر حسين كه جانش را تقديم نمود

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ أَطاعَ اللهَ في سِـرِّهِ وَ عَلانِـيَـتِـهِ

سلام بر آن كسى كه در نهان و آشكار خدا را اطاعت نمود

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ في تُرْبَتِهِ

سلام بر آن كسى كه خداوند شفا را در خاكِ قبرِ او قرار داد

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاِْ جابَـةُ تَحْتَ قُـبَّـتِهِ

سلام بر آن كسى كه محل اجابتِ دعا در زيرِ بارگاه اوست

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاَْ ئِـمَّـةُ مِنْ دُرِّيَّـتِـهِ

سلام بر آن كسى كه امامان از نسل اويند

 

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خاتَِمِ الاَْ نْبِيآءِ

سلام بر فرزندِ پایان بخش پيامبران

 

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سَيِّدِ الاَْوْصِيآءِ

سلام بر فرزند سرور جانشينان

 

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ

سلام بر فرزند فاطمه زهراء

 

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خَديجَةَ الْكُبْرى

سلام بر فرزند خديجه كبرى

 

 

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سِدْرَةِ الْمُنْتَهى

سلام بر فرزند سدرة المنتهى

 

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ جَنَّةِ الْـمَـأْوى

سلام بر فرزند جنّة المأوى

 

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ زَمْـزَمَ وَ الصَّـفا،

سلام بر فرزند زمزم و صفا

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمُرَمَّلِ بِالدِّمآءِ

سلام بر آن آغشته به خون

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمَهْتُوكِ الْخبآءِ

سلام بر آنكه (حُرمَتِ) خيمه گاهش دريده شد

 

أَلسَّلامُ عَلى خامِسِ أَصْحابِ الْكِسْآءِ

سلام بر پنجمينِ اصحابِ كساء

 

أَلسَّلامُ عَلى غَريبِ الْغُرَبآءِ

سلام بر غريبِ غريبان

 

أَلسَّلامُ عَلى شَهيدِ الشُّهَدآءِ

سلام بر شهيدِ شهيدان

 

أَلسَّلامُ عَلى قَتيلِ الاَْدْعِيآءِ

سلام بر مقتولِ دشمنان

 

أَلسَّلامُ عَلى ساكِنِ كَرْبَلآءَ

سلام بر ساكنِ كربلاء

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ بَكَتْهُ مَلائِكَةُ السَّمآءِ

سلام بر آن كسى كه فرشتگانِ آسمان بر او گريستند

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ دُرِّيَّتُهُ الاَْزْكِيآءُ

سلام بر آن كسى كه خاندانش پاك و مطهّرند

 

 

أَلسَّلامُ عَلى يَعْسُوبِ الدّينِ

سلام بر پيشواى دين

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنازِلِ الْبَراهينِ

سلام بر آن جايگاههاى براهين و حُجَجِ الهى

 

أَلسَّلامُ عَلَى الاَْئِمَّةِ السّاداتِ

درود بر آن پيشوايانِ سَروَر

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْجُيُوبِ الْمُضَرَّجاتِ

سلام بر آن گريبان هاى چـاك شده

 

أَلسَّلامُ عَلَى الشِّفاهِ الذّابِلاتِ

سلام بر آن لب هاى خشكيده

 

أَلسَّلامُ عَلَى النُّفُوسِ الْمُصْطَلَماتِ

سـلام بر آن جان هاى مُستأصل و ناچار

 

أَلسَّلامُ عَلَى الاَْرْواحِ الْمُخْتَلَساتِ

درود بر آن ارواحِ(از كالبد) بیرون آمده

 

أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسادِ الْعارِياتِ

سلام بر آن جسـدهاى عـريان و برهـنه

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْجُسُومِ الشّاحِباتِ

سـلام بر آن بدن هاى لاغر و نحيف

 

أَلسَّلامُ عَلَى الدِّمآءِ السّآئِلاتِ

سلام بر آن خون هاى جارى

 

أَلسَّلامُ عَلَى الاَْعْضآءِ الْمُقَطَّعاتِ

سلام بر آن اعضاىِ قطعه قطعه شده

 

أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُشالاتِ

سلام بر آن سرهاىِ بالا رفته بر نيزه ها

 

أَلسَّلامُ عَلَى النِّسْوَةِ الْبارِزاتِ

سلام برآن بانوانِ بيرون آمده از خيمه ها

 

أَلسَّلامُ عَلى حُجَّةِ رَبِّ الْعالَمينَ

سلام بر حجّتِپروردگارِجهانيان

 

أَلسَّلامُ عَلَيْك َ وَ عَلى ابآئِك َ الطّاهِرينَ

سلام برتو (اى حسين بن على) و بر پدرانِ پاك و طاهِـرَت

 

أَلسَّلامُ عَلَيْك َ وَ عَلى أَبْنآئِكَ الْمُسْتَشْهَدينَ

سلام برتو و بر فرزندانِ شهيدت

 

أَلسَّلامُ عَلَيْك َ وَ عَلى درِّيَّتـِك َ النّـاصِرينَ

سلام بر تو و بر خاندانِ يارى دهنده ات (به دين الهى)

 

أَلسَّلامُ عَلَيْك َوَعَلَى الْمَلآئِكَةِ الْمُضاجِعينَ

سلام بر تو و بر فرشتگانِ مُلازمِ آرامگاهت،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْقَتيلِ الْمَظْلُومِ

سلام بر آن كشته ستم دیده

 

أَلسَّلامُ عَلى أَخيهِ الْمَسْمُومِ

سلام بر برادرِ مسمومش

 

أَلسَّلامُ عَلى عَلِىّ الْكَبيرِ

سلام بر على اكبر

 

أَلسَّلامُ عَلَى الرَّضيـعِ الصَّغيرِ

سلام بر آن شير خوارِ كوچـك

 

أَلسَّلامُ عَـلَى الاَْبْدانِ السَّليبَةِ

سلام بر آن بدن هاى برهـنه شده

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْعِتْرَةِ الْقَريبَةِ

سلام بر آن خانواده اى كه نزديك (و همراه سَروَرشان) بودند

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَدَّلينَ فِى الْفَلَواتِ

سلام بر آن به خاك افتادگان در بيابان ها

 

أَلسَّلامُ عَلَى النّازِحينَ عَنِ الاَْوْطانِ

سلام بر آن دور افتادگان از وطن ها

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمَدْفُونينَ بِلا أَكْفان

سلام بر آن دفن شدگـانِ بدون كفن

 

أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُفَرَّقَةِ عَنِ الاَْبْدانِ

سلام بر آن سرهاى جدا شده از بدن

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحْتَسِبِ الصّابِرِ

سلام بر آن حسابگر (اعمالِ خويش براى خدا) و شكيبا

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمَظْلُومِ بِلا ناصِر

سلام بر آن کسی که مورد ستم قرار گرفت و بى ياور بود

 

أَلسَّلامُ عَلى ساكِنِ التُّرْبَةِ الزّاكِيَةِ

سلام بر آن جاى گرفته در خاكِ پاك

 

أَلسَّلامُ عَلى صاحِبِ الْقُبَّةِ السّامِيَةِ

سلام بر صاحـبِ آن بارگـاهِ عالى رتبه

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ طَهَّرَهُ الْجَليلُ

سلام بر آن كسى كه ربّ جليل او را پاك و مطهّر گردانيد

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنِ افْتَـخَرَ بِهِ جَبْرَئيلُ

سلام بر آن كسى كه جبرئيل به او مباهات مى نمود

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ناغاهُ فِي الْمَهْدِ ميكآئيلُ

سلام بر آن كسى كه ميكائيل در گهواره با او تكلّم مى نمود

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ نُكِثَتْ ذِمَّـتُهُ

سلام بر آن كسى كه عهد و پيمانش شكسته شد

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ هُتِكَتْ حُرْمَتُهُ

سلام بر آن كسى كه پرده حُرمَتش دريده شد

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ اُريقَ بِالظُّـلْمِ دَمُهُ

سلام برآن كسى كه خونش به ستم ريخته شد

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمُغَسَّلِ بِدَمِ الْجِراحِ

سلام برآنكه با خونِ زخم هايش شست و شو داده شد

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَـرَّعِ بِكَأْساتِ الرِّماحِ

سلام بر آنكه از جام هاى نيزه ها جرعه نوشيد

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمُضامِ الْمُسْتَباحِ

سلام بر آن مظلومى كه خونش مباح گرديد

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمَنْحُورِ فِى الْوَرى

سلام بر آنكه در ملأ عام سرش بريده شد

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ دَفَنَهُ أَهْـلُ الْقُرى

سلام بر آنكه اهل قريه ها دفنش نمودند

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمَقْطُوعِ الْوَتينِ

سلام بر آنكه شاهرَگش بريده شد

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحامي بِلا مُعين

سلام بر آن مدافعِ بى ياور

 

أَلسَّلامُ عَلَى الشَّيْبِ الْخَضيبِ

سلام بر آن مَحاسنِ بخون آغشته شده

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ التَّريبِ

سلام بر آن گونه خاك آلوده

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْبَدَنِ السَّليبِ

سلام بر آن بدنِ برهنه

 

أَلسَّلامُ عَلَى الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضيبِ

سلام بر آن دندانِ چوب خورده

 

أَلسَّلامُ عَلَى الرَّأْسِ الْمَرْفُوعِ

سلام برآن سرِ بالاى نيزه رفته

 

أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسامِ الْعارِيَةِ فِى الْفَلَواتِ، تَنْـهَِشُهَا الذِّئابُ الْعادِياتُ، وَ تَخْتَلِفُ إِلَيْهَا السِّباعُ الضّـارِياتُ

سلام بر آن بدن هاى برهنه و عريانى كه دربيابان هاىِ كربلاء که  گُرگ هاى تجاوزگر به آن دندان مى آلودند، و درندگان خونخوار بر گِردِ آن مى گشتند

 

أَلسَّلامُ عَلَيْك َ يا مَوْلاىَ وَ عَلَى الْمَلآ ئِكَةِ الْمُرَفْرِفينَ حَوْلَ قُبَّتِك َ

سلام برتواى آقا و سرور من و برفرشتـگانى كه بر گِـردِ بارگاه تو پَر مى كِشند

 

الْحافّينَ بِتُرْبَتِك َ، الطّـآئِفينَ بِعَرْصَتِك َ، الْوارِدينَ لِزِيارَتِك َ

و کنار تُربتـت گرد آمده اند و در آستانِ تو طواف میکنند(میچرخند)و براى زيارت تو وارد میشوند،

أَلسَّلامُ عَلَيْك َ فَإِنّي قَصَدْتُ إِلَيْك َ وَ رَجَوْتُ الْفَوْزَ لَدَيْك َ

سلام برتو من به سوى تو رو آورده ام وبه رستگارى درپيشگاه تواميدبسته ام

 

أَلسَّلامُ عَلَيْك َ سَلامَ الْعارِفِ بِحُرْمَتِك َ، الْمُخْلِصِ في وَِلايَـتِك َ

سلام برتو سلامِ آن كسى كه به حُرمتِ توآشناست و درولايت ودوستىِ تومُخلص و بى ريا است

 

الْمُتَقَرِّبِ إِلَى اللهِ بِمَحَبَّـتِك َ

وبه سببِ محبّت و ولاى تو به خدا تقرّب جسته

 

الْبَرىءِ مِنْ أَعْدآئِـك َ

و ازدشمنانت بيزاراست

 

سَلامَ مَنْ قَلْبُهُ بِمُصابِك َ مَقْرُوحٌ

سلام كسيكه قلبش ازمصيبت تو جريحه دار

 

وَ دَمْعُهُ عِنْدَ ذِكْرِك َ مَسْفُوحٌ

و اشكش به هنگام يادتو جارى است

 

سَلامَ الْمَفْجُوعِ الْمحَزونِ

سلام كسيكه دردناك وغمگين وشيفته وفروتن است

 

الْوالِهِ الْمُسْتَكينِ

سلام كسيكه اگرباتودركربلاء مى بود

 

سَلامَ مَنْ لَوْ كانَ مَعَكَ بِالطُّفُوفِ لَوَقاك َ بِنَفْسِهِ حَدَّ السُّيُوفِ

باجانش(دربرابرِ)تيزىِ شمشيرها ازتو محافظت مى نمود

 

وَ بَذَلَ حُشاشَتَهُ دُونَكَ لِلْحُتُوفِ

و نيمه جانش رابه خاطرتوبدست مرگ مى سپرد

 

وَ جاهَدَ بَيْنَ يَدَيْك

و درركاب تو جهاد ميكرد

 

وَ نَصَرَك َ عَلى مَنْ بَغى عَلَيْك

و تورابرعليه ستمكاران يارى داده

 

وَ فَداك َ بِرُوحِهِ وَ جَسَدِهِ وَ مالِهِ وَ وَلَدِهِ

جان وتن ومال وفرزندش رافداى تو مى نمود

 

وَ رُوحُهُ لِرُوحِك َ فِدآءٌ

وجانش فداى جان تو

 

وَ أَهْلُهُ لاَِهْلِك َ وِقآءٌ

وخانواده اش سپربلاىِ اهل بيت تومى بود

 

فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِى الدُّهُورُ

اگرچه زمانه مرابه تأخير انداخت

 

وَ عاقَني عَنْ نَصْرِك َ الْمَقْدُورُ

ومُقدَّرات الهى مراازيارىِ تو بازداشت،

 

وَ لَمْ أَكُنْ لِمَنْ حارَبَك َ مُحارِباً،

ونبودم تاباآنانكه باتو جنگيدند بجنگم

 

وَ لِمَنْ نَصَبَ لَك َ الْعَداوَةَ مُناصِباً

وباكسانيكه باتواظهاردشمنى كردندخصومت نمايم

 

فَلاََ نْدُبَنَّك َ صَباحاً وَ مَسآءً

(درعوض)صبحوشام برتومويِه ميكنم

 

وَ لاََبْكِيَنَّ لَك َ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً

وبه جاى اشك براى توخون گريه ميكنم

 

حَسْرَةً عَلَيْك َ ، وَ تَأَسُّفاً عَلى ما دَهاك َ

ازروى حسرتوتأسّفوافسوس برمصيبت هائى كه برتو واردشد،

 

وَ تَلَهُّفاً ، حَتّى أَمُوتَ بِلَوْعَةِ الْمُصابِ ، وَ غُصَّةِ الاِكْتِيابِ

تاجائى كه ازفرط اندوهِ مصيبت، وغموغصّه شدّتِ حزن جان سپارم

 

أَشْهَدُ أَ نَّك َ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلوةَ ، وَاتَيْتَ الزَّكوةَ

گواهى ميدهم كه تو نماز رابپاداشتى، وزكات دادى

 

وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ ، وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ الْعُدْوانِ

وامربه معروف كردى، واز منكر وعداوت نَهى نمودى

 

وَ أَطَاعتَ اللهَ وَ ما عَصَيْتَهُ،

واطاعتِ خداكردى ونافرمانىوى ننمودى

 

وَ تَمَسَّكْتَ بِهِ وَ بِحَبْلِهِ فَأَرْضَيْتَهُ،

وبه خداوريسمان اوچنگ زدى تا وى را راضى نمودى

 

وَ خَشيتَهُ وَ راقَبْتَهُ وَ استحییتهُ

و از وى درخوف و خشيَت بوده نظاره گر ِاو بودى، واو را اجابت نمودى

 

وَ سَنَنْتَ السُّنَنَ ، وَ أَطْفَأْتَ الْفِتَنَ

وسنّتهاى نيكو بوجود آوردى وآتشهاى فتنه را خاموش نمودى

 

وَ دَعَوْتَ إِلَى الرَّشادِ

ودعوت به هدايت و استقامت كردى

 

وَ أَوْضَحْتَ سُبُلَ السَّدادِ

و راههاى صواب و حقّ را روشن وواضح گرداندى

 

وَ جاهَدْتَ فِى اللهِ حَقَّ الْجِهادِ

ودرراه خدا بحقّ جهاد نمودى

 

وَ كُنْتَ للهِِ طآئِعاً ، وَ لِجَدِّك َ مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ تابِعاً

وفرمانبردارِخداوند، و پيرو جدّت محمّدبن عبدالله بودى

 

وَ لِقَوْلِ أَبـيك َ سامِعاً

و شنواى كلام پدرت على بودى

 

وَ إِلى وَصِيَّةِ أَخيك َ مُسارِعاً

و پيشى گيرنده به(انجامِ) سفارش برادرت امام حسن بودى

 

وَ لِعِمادِ الدّينِ رافِعاً

ورفعت دهنده پايه شرافتِ دين

 

وَ لِلطُّغْيانِ قامِعاً

و خوار وسركوب كننده طغيان

 

وَ لِلطُّغاةِ مُقـارِعاً

وكوبنده سركشان

 

وَ لِلاُْ مَّةِ ناصِحاً وَ في غَمَراتِ الْمَوْتِ سابِحاً

وخيرخواهو نصيحت گرِاُمّت بودىدرهنگامى كه در شدائدِ مرگ دستوپا ميزدى

 

وَ لِلْفُسّاقِ مُكافِحاً

و مبارزه كننده با فاسقان بودى

 

وَ بِحُجَجِ اللهِ قآئِماً

وقيام كننده باحُجَج وبراهين الهى

 

وَ لِـلاِْسْلامِ وَ الْمُسْلِمينَ راحِماً

وترحُّم كننده بر اسلامومسلمين بودى

 

وَ لِلْحَقِّ ناصِراً ، وَ عِنْدَ الْبَلآءِ صابِراً

يارى گرِ حق بودى، در هنگام بلاء شكيبا و صابر

 

وَ لِلدّينِ كالِئاً ، وَ عَنْ حَوْزَتِهِ مُرامِياً

حافظ و مراقب دين، و مدافع حريم آئين بودى

 

تَحُوطُ الْهُدى وَ تَنْصُرُهُ

(طريقِ) هدايت را حفظ نموده يارى مينمودى

 

وَ تَبْسُطُ الْعَدْلَ وَ تَنْشُرُهُ

عدل و داد را گسترش داده و وسعت مى بخشيدى

 

وَ تَنْصُرُ الدّينَ وَ تُظْهِرُهُ

دين و آئينِ الهى رايارى نموده آشكارمى نمودى

 

وَ تَكُفُّ الْعابِثَ وَ تَزْجُرُهُ وَ تَأْخُذُ لِلدَّنِىِّ مِنَ الشَّريفِ

ياوه گويان را (ازادامه راه) بازداشته جلوگيرى ميكردى

 

وَ تُساوي فِى الْحُكْمِ بَيْنَ الْقَوِىِّ وَ الضَّعيفِ

حقّ ضعيف را از قوى باز ميستاندى، در قضاوت و داورى میان ضعيف و قوى برابر حُكم مينمودى

 

كُنْتَ رَبيعَ الاَْيْتامِ وَ عِصْمَةَ الاَْ نامِ

تو بهار ِسر سبز ِيتيمان بودى ونگاهبان و حافظ مردم بودى

 

وَ عِزَّ الاِْسْلامِ ، وَ مَعْدِنَ الاَْحْكامِ وَ حَليفَ الاِْنْعامِ

مايه عـزّت و سرافرازى اسلام و معدنِ احكام الهىوهم پيمان نيكى و احسان بودى

 

سالِكاً طَرآئِقَ جَدِّك َ وَ أَبيك َ، مُشْبِهاً فِى الْوَصِيَّةِ لاَِخيـك َ

پوينده طريقه جدّ و پدرت و در سفارشات و وصايا همسانِ برادرت بودى

 

وَفِىَّ الذِّمَـمِ ، رَضِىَّ الشِّيَمِ ، ظاهِرَ الْكَرَمِ ، مُتَهَجِّداً فِى الظُّلَمِ

وفادار به پيمانها، داراى سجاياىِ پسنديده، و باجود و كَرَمِ آشكار بودى، شب زنده دار (به عبادت) در دلِ شبهاىِ تاريك

 

قَويمَ الطَّرآئِقِ ، كَريمَ الْخَلائِقِ ، عَظيمَ السَّوابِقِ

معتدل وميانه رودرروشها ، باسجاياواخلاقِ كريمانه ، داراى سوابقِ باعظمتوارزشمند ،

 

شَريفَ النَّسَبِ ، مُنيفَ الْحَسَبِ ،  رَفيعَ الرُّتَبِ ،

داراى نَسَبِ شريفوحَسَبِ والا ،بادرجات ورتبه هاىِ رفيع وعالى

 

كَثيرَ الْمَناقِبِ ،مَحْمُودَ الضَّرآئِبِ ، جَزيلَ الْمَواهِبِ

مناقب وفضائلِ بسيار،سِرِشتهاو طبيعتهاى مورد ستايشو باعطايا ومواهبِ بزرگ بودى

 

حَليمٌ رَشيدٌ ، مُنيبٌ جَوادٌ ، عَليمٌ شَديدٌ

حليموصبور،هدايت شده،بازگشت كننده بسوى خدا، باجود و سخاوت ـ دانا ـ توانا و قاطع

 

إِمامٌ شَهيدٌ، أَوّاهٌ مُنيبٌ ، حَبيبٌ مَهيبٌ

پيشواى شهيد،بسيارنالانوگريان در پيشگاه خداوند، محبوب و باهيبت بودى

 

كُنْتَ لِلرَّسُولِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ وَلَداً

توبراى پيامبر كه درودخدابراووآل اوبادفرزند

 

وَ لِلْقُرْءانِ سَنَداًوَلِلاُْ مَّةِ عَضُداًوَفِى الطّاعَةِ مُجْتَهِداً

و براى قرآن پشتوانهنجات دهنده،و براى امّتِ اسلام بازوى توانا، ودرطاعتِ حقّ كوشا بودى،

 

حافِظاً لِلْعَهْدِ وَالْميثاقِناكِباً عَنْ سُبُلِ الْفُسّاقِ

توحافظِ عهد وپيمانِ الهى، دورى كننده ازطُرُقِ فاسقان بودى

 

باذِلاً لِلْمَجْهُودِ طَويلَ الرُّكُوعِ وَ السُّجُودِ

و توآنچه درتوان داشتى (براى اِعلاءِكلمه حقّ) بذل نمودى داراى ركوع و سجود طولانى بودى

 

زاهِداً فِى الدُّنْيا زُهْدَ الرّاحِلِ عَنْها

تو مانند كسيكه ازدنيا رخت برخواهد بست ازآن روگردان بودى

 

ناظِراً إِلَيْها بِعَيْنِ الْمُسْتَوْحِشينَ مِنْها

و مانندكسانيكه ازدنيادروحشت وهراس بسر ميبرند به آن نگاه ميكردى

 

امالُك َعَنْها مَكْفُوفَةٌ

آرزوهايت از (تعلّق به) دنيا بازداشته شده

 

وَ هِمَّتُك َ عَنْ زينَتِها مَصْرُوفَةٌ

وهمّت وكوششت از زيوردنيا رو گردانده بود

 

وَ أَلْحاظُك َ عَنْ بَهْجَتِها مَطْرُوفَةٌ

ديدگانت ازبهجت و سروردنيابربسته،

 

وَ رَغْبَتُك َ فِى الاْخِرَةِ مَعْرُوفَةٌ

واشتياقومِيلَت به آخرت شهره آفاق است

 

حَتّـى إِذَا الْجَوْرُ مَدَّ باعَهُ

تا آنكه جور و ستم دستِ تعدّى دراز نمود

 

وَ أَسْفَرَ الظُّلْمُ قناعَهُوَ دَعَا الْغَىُّ أَتْباعَهُ

وظلم وسركشى نقاب از چهره بركشيد ،وضـلالت و گمـراهى پيروان خويش را فرا خواند

 

وَ أَنْتَ في حَرَمِ جَدِّك َ قاطِنٌوَ لِلظّـالِمينَ مُبايِنٌجَليسُ الْبَيْتِ وَ الْمِحْـرابِ مُعْتَزِلٌ عَنِ اللَّـذّاتِ وَ الشَّـهَواتِ

با آنـكه تو در حَرَمِ جدّت متوطّن بودىو از ستمكاران فاصله گرفته بودىو مُلازمِ منزل ومحرابِ عبادت بوده واز لذّتها وشهوات دنيوى كناره گيربودى

 

تُنْكِـرُ الْمُنْكَـرَ بِقَلْبِـك َ وَ لِسانِكعَلى حَسَبِ طاقَتِـك َ وَ إِمْكانِـك

وبرحسب طاقت وتَوانَت مُنكَر راباقلب وزبانت انكارمى نمودى

 

ثُمَّ اقتَضاك َ الْعِلْمُ لِـلاِْنْكارِ َ

پس ازآن علمودانشت اقتضاى انكارِ آشكارنمود

 

وَ لَزِمَك َ أَنْ تُـجـاهِدَ الْـفُجّـارَ

و برتو لازم گشت لازم نمود بابدكاران روياروى جهادكنى

 

فَـسِـرْتَ فـي أَوْلادِكَ وَ أَهـاليـك َوَ شيعَـتِك َ وَ مَواليك َ

بنابراين درميان فرزندان و خانواده اتوپيروان ودوستانت روانه شدى

 

وَ صَدَعْتَ بِالْحَـقِّ وَ الْبَـيّـِنَـةِ

وحقّوبرهان را آشكارنمودى

 

وَ دَعَوْتَ إِلَى اللهِ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ،

و مردم را بسوىِ خدا فراخواندى، وبهوباحكمت وپندواندرزِ نيكو

 

وَ أَمَرْتَ بِإِقامَةِ الْحُدُودِ ، وَ الطّاعَةِ لِلْمَعْبُودِ

 به برپادارىِ حدودِ الهى ، و طاعتِ معبود امر نمودىو

 

وَ نَهَيْتَ عَنِ الْخَبآئِثِ وَ الطُّـغْيانِ

و از پليدى ها و سركشى نهى فرمودى

 

وَ واجَهُـوك َ بِالظُّـلْمِ وَ الْعُـدْوانِ

ولى آنهابه ستم ودشمنى روياروىِ تو قرار گرفتند

 

فَجاهَدْتَهُمْ بَعْدَالاْيعادِ إِلَيْهِمْ

پس تو نيزباآنان به جهاد برخاستى پس ازآنكه(حقّ را)به آنان گوشزد نمودى آنها رابه عـذابِ الهى تهديد نمودى

 

وَ تَأْكيدِ الْحُجَّةِ عَلَيْهِمْ

و حجّت را بر آنها مؤكّد فرمودى

 

فَنَكَثُوا ذِمامَك َ وَ بَيْعَتَك َ

ولى عهد و پيمان وبيعت تو را شكستند

 

وَ أَسْخَطُوا رَبَّك َ وَ جَدَّ ك َ

و پروردگار تو جدّت را بخشم آوردند

 

وَ بَدَؤُوك َ بِالْحَرْبِ

و با تو ستيز آغازيدند

 

فَثَبَتَّ لِلطَّعْنِ وَالضَّرْبِ

پس توبه جهت زدوخورد و پيكار استوار شدى

 

وَ طَحَنْتَ جُنُودَ الْفُـجّارِ

ولشكريان فاجر راخورد و آسيا نمودى

 

وَاقْتَحَمْتَ قَسْطَلَ الْغُبارِ

ودرگَرد وغُبار ِنبرد فرو رفتى

 

مُجالِداً بِذِى الْفَقارِ ، كَأَنَّك َ عَلِىٌّ الْمُخْتارُ

وچنان با ذوالفقار جنگيدى، كه گويا علىّ مرتضى هستى

 

فَلَمّا رَأَوْك َ ثابِتَ الْجاشِ

پس چون تورابا قلبى مطمئن

 

غَيْرَ خآئِف وَ لا خاش

بدون ترس وهراس يافتند

 

نَصَبُوا لَك َ غَوآئِلَ مَكْرِهِمْ وَ قاتَلُوكَ بِكَيْدِهِمْ وَ شَرِّهِمْ

شرورِمكروحيله شان رابرتوبرافراشتندوازدرِنيـرنگ وفسادباتو قتال نمودند

 

 وَ أَمَرَ اللَّعينُ جُنُودَهُ

وآن ملعون لشكريانش رافرمان داد

 

فَمَنَعُوك َ الْمآءَ وَ وُرُودَهُ

تاتورا ازآبواستفاده آن منع نمودند

 

وَ ناجَزُوك َ الْقِتالَ ، وَ عاجَلُوك َ النِّزالَ

وباتوقتال نمودندوبه جنگومبارزه باتوشتافتند

 

وَ رَشَقُوك َ بِالسِّهامِ وَ النِّبالِ

وتيرهاوخدنگهابسوى توپرتاب نمودند

 

وَ بَسَطُوا إِلَيْك َ أَكُفَّ الاِصْطِلامِ

وبراى استيصال وناچار نمودن تو دست دراز كردند

 

وَ لَمْ يَرْعَوْا لَك َ ذِماماًوَ لاراقَبُوا فيك َ أَثاماً

و حُرمتى براى تومراعات نكردند، وازهيچ گناهى درموردتوخوددارى ننمودند

 

في قَتْلِهِمْ أَوْلِيآءَك َ ، وَ نَهْبِهِمْ رِحالَك َ

چه دركشتن آنهادوستانت را و چه درغارت اثاثيه خيمه هايت

 

وَ أَنْتَ مُقَدَّمٌ فِى الْهَبَواتِ وَ مُحْتَمِلٌ لِلاَْذِيّاتِ

(بارى)تودرگَرد وغُبارهاى جنگ پيش تاختىوآزارواذيّتهاى فراوانى تحمّل نمودى

 

قَدْ عَجِبَتْ مِنْ صَبْرِك َ مَلآئِكَةُ السَّماواتِ

آنچنانكه فرشتگانِ آسمانها ازصبر و شكيبائى توبه شگفت آمدند

 

فَأَحْدَقُوا بِك َ مِنْ كُلّ ِالْجِهاتِ ، وَ أَثْخَنُوك َ بِالْجِراحِ

پس دشمنان از همه طرف به تو هجوم آوردندو تورا به سبب زخم ها و جراحتها ناتوان نمودند

 

وَ حالُوا بَيْنَك َ وَ بَيْنَ الرَّواحِ

و راه خلاص ورفتن برتو بستند

 

وَ لَمْ يَبْقَ لَك َ ناصِرٌ

تاآنكه هيچ ياورى برايت نماند

 

وَ أَنْتَ مُحْتَسِبٌ صابِرٌ

ولى توحسابگر(عمل خويش براى خدا)و صبوربودى

 

تَذُبُّ عَنْ نِسْوَتِك َ وَ أَوْلادِك َ

اززنان وفرزندانت دفاع وحمايت مينمودى

 

حَتّى نَكَسُوكَ عَنْ جَوادِك َ

تاآنكه تورااز اسبِ سوارى ات سرنگون نمودند

 

فَهَوَيْتَ إِلَى الاَْرْضِ جَريحاً

پس بابدن مجروح برزمين سقوط كردى

 

تَطَؤُك َ الْخُيُولُ بِحَوافِرِها

درحاليكه اسبها تورابا سُم هاى خويش كوبيدند

 

وَ تَعْلُوكَ الطُّغاةُ بِبَواتِرِها

وسركشان باشمشيرهاى تيزِشان برفرازت شدند

 

قَدْ رَشَحَ لِلْمَوْتِ جَبينُك َ

پيشانىِ تو به عرقِ مرگ مرطوب شد

 

وَ اخْتَلَفَتْ بِالاِنْقِباضِ وَ الاِنْبِساطِ شِمالُك َ وَ يَمينُك َ

و دستانِ چپ و راستت به باز و بسته شدن در حركت بود

 

تُديرُ طَرْفاً خَفِيّاً إِلى رَحْلِك َ وَ بَيْتِك َ

پس گوشـه نظرى به جانب خِيام و حَرَمَت گرداندى

 

وَ قَدْ شُغِلْتَ بِنَفْسِك َ عَنْ وُلْدِك َ وَ أَهاليك َ

در حاليكه از زنان و فرزندانت(روگردانده)به خويش مشـغول بودى

 

وَ أَسْرَعَ فَرَسُك َ شارِداً ، إِلى خِيامِك َ قاصِداً  مُحَمْحِماً باكِياً

اسبِ سوارى ات با حال نفرت شتافتشيـهه كشان و گريـان، بجانبِ خيمه ها رو نمود

 

فَلَمّا رَأَيْنَ النِّـسآءُ جَوادَك َ مَخْزِيّاً ،وَ نَظَرْنَ سَرْجَك َ عَلَيْهِ مَلْوِيّاً

پس چون بانوانِ حَرَم اسبِ تيز پاى تو را خوار و زبون بديدندو زينِ تورابراو واژگونه يافتند

 

بَرَزْنَ مِنَ الْخُدُورِ ، ناشِراتِ الشُّعُورِ عَلَى الْخُدُودِ لاطِماتِ، الْوُجُوهِ سافِرات ، وَ بِالْعَويلِ داعِيات

ازپسِ پرده ها(ىِ خيمه) خارج شدنددرحاليكه گيسوان برگونه هاپراكنده نمودندبر صورت ها طپانچه

مى زدندو نقاب ازچهره هاافكنده بودندوبصداى بلندشيون ميزدند

 

وَ بَعْدَالْعِزِّ مُذَلَّلات، وَ إِلى مَصْرَعِك َ مُبادِرات،

وازاوجِ عزّت به حضيض ذلّت درافتاده بودندوبه سوىِ قتلگاه تو مى شتافتند،

 

وَ الشِّمْرُ جالِسٌ عَلى صَدْرِك

درهمان حال شِمرِملعون برسينه مباركت نشسته،

 

وَ مُولِـغٌ سَيْفَهُ عَلى نَحْرِك َ

وشمشيرخويش رابرگلـويت سيراب مينمود

 

قابِضٌ عَلى شَيْبَتِك َ بِيَدِهِ

بادستى مَحاسنِ شريفت را درمُشت ميفِشرد

 

ذابِـحٌ لَك َ بِمُهَنَّدِهِ

(وبادست ديگر)باتيغِ آخته اش سراز بدنت جدامى كرد

 

قَدْ سَكَنَتْ حَوآسُّك َ

تمامِ اعضاوحواسّت ازحركت ايستاد

 

وَ خَفِيَتْ أَنْفاسُك َ

نَفَسهاىِ مباركت درسينه پنهان شد

 

وَ رُفِـعَ عَلَى الْقَناةِ رَأْسُك َ

وسرِمقدّست برنيزه بالارفت

 

وَ سُبِىَ أَهْلُك َ كَالْعَبيدِ

اهلوعيالت چون بردِگان به اسيرى رفتند

 

وَ صُفِّدُوا فِى الْحَديدِ

ودرغُل وزنجيرآهنين برفرازجهازِشتران دربندشدند

فَوْقَ أَقْتابِ الْمَطِيّاتِ

گرماى (آفتابِ) نيمروز چهره هاشان مى سوزاند

 

تَلْفَحُ وُجُوهَهُمْ حَرُّ الْهاجِراتِ

درصحراها وبيابانها كشيده ميشدند

 

يُساقُونَ فِى الْبَراري وَالْفَلَواتِ

دستانشان به گَردَنهازنجيرشده

 

أَيْديهِمْ مَغلُولَةٌ إِلَى الاَْعْناقِ يُطافُ بِهِمْ فِى الاَْسْواقِ

درميان بازارها گردانده ميشدند

 

فَالْوَيْلُ لِلْعُصاةِ الْفُسّاقِ

اىواى براين سركشان گناهكار

 

لَقَدْ قَتَلُوا بِقَتْلِك َ الاِْسْلامَ

چه اينكه باكُشتنِ تواسلام را كُشتند

 

وَ عَطَّلُوا الصَّلوةَ وَ الصِّيامَ

ونمازوروزه(خدا)رابدون ياوررهانمودند

 

وَ نَقَضُوا السُّنَنَ وَ الاَْحْكامَ

وسُنّتهاواحكام(دين) راازبين برده شكستند

 

وَ هَدَمُوا قَواعِدَ الاْيمانِ

و پايه هاىِ ايمان را منهدم نمودند

 

وَ حَرَّفُوا آياتِ الْقُرْءانِ

و آياتِ قرآن را تحريف كرده

 

وَ هَمجُوا فِى الْبَغْىِ وَالْعُدْوانِ

در (وادىِ)جنايت وعداوت پيش تاختند

 

لَقَدْ أَصْبَحَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَالِهِ من اجلک مَوْتُوراً

با شهادتِ تومظلوم واقع شد و تنهاماند«كه درودخدابراو وآل اوباد»براستى رسولِ

 

وَ عادَ كِتابُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ مَهْجُوراً

وكتابخداوندِعزّوجلّ مَتروك گرديد

 

وَ غُودِرَ الْحَقُّ إِذْ قُهِرْتَ مَقْهُوراً

وآنگاه كه تومقهورومغلوب گشتى، حقّ وحقيقت موردِخيانت واقع شد

 

وَ فُقِدَ بِفَقْدِكَ التَّكْبيرُ وَالتَّهْليلُ

وبه فقدانِ توتكبيرِخداوكلمه توحيد

 

وَالتَّحْريمُ وَالتَّحْليلُ ، وَالتَّنْزيلُ وَالتَّأْويلُ

حراموحلالِ دينوتنزيل وتأويلِ قرآن جملگى ازبين رفت

 

وَ ظَهَرَ بَعْدَكَ التَّغْييرُ وَالتَّبْديلُ ، وَ الاِْلْحادُ وَالتَّعْطيلُ

و پس ازتو تغييروتبديلِ (احكام)كفرو اِلحاد وبى سرپرستىِ دين

 

وَ الاَْهْوآءُ وَ الاَْضاليلُ ، وَ الْفِتَنُ وَ الاَْباطيلُ

هوىوهوس هاوگمراهيها، فتنه هاوباطلهاجملگى (برصفحه روزگار) ظاهرشد

 

فَقامَ ناعيك َ عِنْدَ قَبْرِ جَدِّك َ الرَّسُولِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَالِهِ فَنَعاك َ إِلَيْهِ بِالدَّمْعِ الْهَطُولِ

پس پيكِ مرگ نزدِ قبرِجدّت رسول خدا كه رحمتِ بى پايانِ خداوندى براووآلِ اوباد ايستاد، وبااشكِ ريزان خبرِمرگِترابهوى داد

 

قآئِلا يا رَسُولَ اللهِ قُتِلَ سِبْطُك َ وَ فَتاك َ

واينگونه گفت : اى رسولِ خدا دخترزاده جوانمردت شهيد شد

 

وَ اسْتُبيحَ أَهْلُك َ وَ حِماك َ

خاندان وحَريمَت مُباح گرديد

 

وَ سُبِيَتْ بَعْدَك َ ذَراريك َ

پس ازتو فرزندانت به اسيرى رفتند

 

وَ وَقَعَ الْمَحْذُورُ بِعِتْرَتِك َ وَ ذَويك َ

و وقايع ناگوارى به عترت وخانواده اتواردشد

 

فَانْزَعَجَ الرَّسُولُ ، وَ بَكى قَلْبُهُ الْمَهُولُ

پس(از شنيدنِ اين خبر) رسول خدا مضطرب وپريشان گرديد، و قلبِ هراسناكَش بگريست

 

وَ عَزّاهُ بِك َ الْمَلآئِكَةُ وَ الاَْنْبِيآءُ

وفرشتگان وانبياء (بخاطـر مصيبتِ تو) او راتسلـيت وتعـزيت گفـتند

 

وَ فُجِعَتْ بِك َ اُمُّك َ الزَّهْرآءُ

و مادرت زهـراء (ازانـدوهِ مصيبـتِ تو) دردنـاك شد

 

وَ اخْتَلَفَتْ جُنُودُ الْمَلآئِكَةِ الْمُقَرَّبينَ

و دستـه هاىِ ملائكه مقـرّبين در آمد و شد بودند

 

تُعَزّي أَباك َ أَميرَالْـمُـؤْمِنينَ

پـدرت اميرمؤمنـان راتعزيت ميگفتند

 

وَ اُقيمَتْ لَك َ الْمَـاتِمُ في أَعْلا عِلِّيّينَ

مجالسِ ماتم وسوگوارى براىِ تو در اعلاعليّين برپا شد

وَ لَطَمَتْ عَلَيْك َ الْحُورُ الْعينُ

و حورالعين به جهت تو به سر و صورت زدند

 

وَ بَكَتِ السَّمآءُ وَ سُكّانُها، وَ الْجِنانُ وَ خُزّانُها ، وَ الْهِضابُ وَ أَقْطارُها

(در عزاىِ تو) آسمان و ساكنانش، بهشت ها و نگـهبانانش، كوه ها و كوهپايه ها

 

وَ الْبِحارُ وَ حيتانُها، وَ مَكَّةُ وَ بُنْيانُهاوَ الْجِنانُ وَ وِلْدانُها

دريا ها و ماهيانش، شهرمكّه و پايه هايش، فردوس ها و جوانانش

 

وَ الْبَيْتُ وَ الْمَقامُ، وَ الْمَشْعَرُ الْحَرامُ، وَ الْحِـلُّ وَ الاِْحْرامُ

خانه كعبه و مقام ابراهيم، و مشعرالحرام ، و حلّ و حَرَم جملـگى گريستند

 

أَللّـهُمَّ فَبِحُرْمَةِ هذَا الْمَكانِ الْمُنيفِ

بار خدايا! به حُرمتِ اين مكـانِ رفـيع

 

صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد

بر محمّد و آلِ او رحـمت فرست

 

وَاحْشُرْني في زُمْرَتِهِمْ، وَ أَدْخِلْنِى الْجَنَّةَ بِشَفاعَتِهِمْ

و مرا در زمره آنان محـشور فرما، و به شفـاعت و وساطتِ آنها مرا داخلِ بهشت گردان

 

 

أَللّهُمَّ إِنّي أَتَوَسَّلُ إِلَيْك َ يا أَسْرَعَ الْحاسِبينَ ، وَ ياأَكْرَمَ الاَْكْرَمينَ ، وَ ياأَحْكَمَ الْحاكِمينَ

بار خدايا! من به تو توسّل مى جويم اى سريعـترينِ حسابگران ، و اِى بخشـنده ترينِ كَـريمان ، و اِى فرمانـرواى حـاكمان

 

بِمُحَمَّدخاتَِمِ النَّبِيّينَ ، رَسُولِك َ إِلَى الْعالَمينَ أَجْمَعينَ

به (حقِّ) محمّد (ص) آخرينِ پيامبران، و فرستاده تو بسوىِ تمامِ جهان ها

 

وَ بِأَخيهِ وَابْنِ عَمِّهِ الاَْنْزَعِ الْبَطينِ ، الْعالِمِ الْمَكينِ ، عَلِىّ أَميرِالْمُؤْمِنينَ

و به (حقِّ) برادرش و پسرعمويش آن بلند پيشانىِ ميان پُر ،آن دانشمندِ عالى مرتبهيعنى علىّ فرمانـرواىِ مؤمنان

 

وَ بِفاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسآءِ الْعـالَمينَ

و به (حقِّ) فاطمه سـروَرِ بانوانِ جهانيان

 

وَ بِالْحَسَنِ الزَّكِىِّ عِصْمَةِ الْمُتَّقينَ

و بحق حسـنِ مجتـبى كه پاك و مبرّا و پناهگـاه مُتّقين اسـت

 

وَ بِأَبي عَبْدِاللهِ الْحُسَيْنِ أَكْرَمِ الْمُسْتَشْهَدينَ

و به (حقِّ)أبي عبدالله الحسين گـراميترينِ شهداء

 

وَ بِأَوْلادِهِ الْمَقْتُولينَ ، وَ بِعِتْرَتِهِ الْمَظْلُومينَ

و به (حقّ)فرزنـدانِ مقتولش ، و خانـواده مظـلومش

 

وَ بِعَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ زَيْنِ الْعابِدينَ

(و به (حقِّعلى بن الحسـين زيورِ عابدان

 

وَ بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِىّ قِبْلَةِ الاَْوّلينَ

و به محمّد بن علـى قبـله توبه كنندگان

 

وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّد أَصْدَقِ الصّادِقينَ

و جعفر بن محمّد راستگـوترينِ صادقان

 

وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَر مُظْهِرِ الْبَراهينِ

و موسى بن جعفر آشكار كننده دلائل و براهين

 

وَ عَلِىِّ بْنِ مُوسى ناصِرِالدّينِ

و به على بن موسى ياورِ دين

 

 

وَ مُحَمَّدِبْنِ عَلِىّ قُدْوَةِ الْمُهْتَدينَ

و محمّد بن على اُسوه و الگوىِ هدايت شونـدگان

 

وَ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّد أَزْهَدِ الزّاهِدينَ

و على بن محمّد زاهـدترينِ پارسايان

 

وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىّ وارِثِ الْمُسْتَخْلَفينَ

و حسـن بن على وارثِ جانشينان

 

وَالْحُجَّةِ عَلَى الْخَلْقِ أَجْمَعينَ

و حُجّتِ خدا بر تمامِ آفريدگان

 

أَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدوَالِ مُحَمَّدالصّادِقينَ الاَْبَرّينَ ، الِ طه وَ يس

اينكه درود فرستى بر محـمّد و آلِ اوآن راستـگويانِ نيـكوكار ، هـمان آلِ طه و يس

 

وَ أَنْ تَجْعَلَني فِى الْقِيامَةِ مِنَ الاْمِنينَ الْمُطْمَئِنّينَ، الْفآئِزينَ الْفَرِحينَ الْمُسْتَبْشِرينَ

و اينكه مرا در قيامت از كسانى قرار دهى كه ايمن و با آرامشِ خاطر و رستگار و مسرور و بشارتيافـته اند

 

أَللّهُمَّ اكْتُبْني فِى الْمُسْلِمينَ، وَ أَلْحِقْني بِالصّالِحينَ

بارخدايا ناممـرا در زُمـره مسلـمين نگاشته ، و مرا به صالـحينملـحق فرما

 

وَاجْعَلْ لي لِسانَ صِدْق فِى الاْخِرينَ

مرا بر زبان اُمّتهاى آتيه نيكو قرار ده

 

وَانْصُرْني عَلَى الْباغينَ

و مـرا بر علـيه ظالمين يارى ده

 

وَاكْفِني كَيْدَ الْحاسِدينَ وَاصْرِفْ عَنّي مَكْرَ الْماكِرينَ ،

و از مكرِ حسـودان حفـظ فرماو نيـز حيله حيـله گران را از من برگـردان

 

وَاقْبِضْ عَنّي أَيْدِىَ الظّالِمينَ

و دست ستمـكاران را از مـن دورنگهدار

 

وَاجْمَعْ بَيْني وَ بَيْنَ السّادَةِ الْمَيامينِ في أَعْلا عِلِّيّينَ

و میانِ من و آن سـرورانِ با ميمنت در اعلاعليّين گردآور

 

مَعَ الَّذينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيّينَ وَالصِّدّيقينَ وَالشُّهَدآءِ وَالصّالِحينَ

همراه باكسانيكه برآنها اِنعام فرمودى يعنى پيامبران، وراستگويانِ درعملوگفتاروشهداء و نيكويان

 

بِرَحْمَتِك َ يا أَرْحَمَ الرّاحِمينَ

به حقّرحمتت اى مهربانترينِ مهربانان

 

 أَللّهُمَّ إِنّي اُقْسِمُ عَلَيْك َ بِنَبِيِّك َ الْمَعْصُومِ

تورا سوگند ميدهم به حقّ پيامبرِ معصومت

 

وَ بِحُكْمِك َ الْمَحْتُومِ، وَنَهْيِك َ الْمَكْتُومِ

و حُكمِ حتمى و قطعى ات، و به حقّ نهىِ پنهانى ات

 

 وَ بِهذَا الْقَبْرِ الْمَلْمُومِ ، الْمُوَسَّدِ في كَنَفِهِ الاِْمامُ الْمَعْصُومُ، الْمَقْتُولُ الْـمَظْلُومُ

و بحقّ اين آرامگاهى كه مردم از هرسوبرای زيارتآن وارد میشوند واين امامِ معصومِ که کشته شد به ستم در جانبِ آن تكيه زده

 

أَنْ تَكْشِفَ ما بي مِنَ الْغُمُومِ

اينكه غم و غصّه ها را از من برطرف فرمائى

 

وَ تَصْرِفَ عَنّي شَرَّ الْقَدَرِ الْمَحْتُومِ

و شُرورِ قضا و قَدَرِ حتمى را از منبرگردانى

 

وَ تُجيرَني مِنَ النّارِ ذاتِ السَّمُومِ

و مرا از آتش(عذابت) كه داراى بادهاى سوزان است پناه دهى (و نگاهدارى)

 

أَللّــهُمَّ جَلِّلْني بِنِعْمَتِك َ، وَ رَضِّني بِقَسْمِك َ

بارخدايا مرا با نعمت خود بپوشان (بزرگ گردان) و به عطاياى خود راضى وخوشحال فرما

 

وَ تَغَمَّدْني بِجُودِك َ وَ كَرَمِك َ

وبه جود و كَرَمَت مرا بپوشان

 

وَ باعِدْني مِنْ مَكْرِك َ وَ نقمک

و از مكر و انتقام خود دورَم ساز

 

أَللّهُمَّ اعْصِمْني مِنَ الزَّلَلِ ، وَ سدِّدْني فِى الْقَوْلِ وَالْعَمَلِ

بارخدايا مرا از لغزش و خطا حفظ فرما، و در گفتاروكردار به راه صحيح هدايتم فرما

 

وَافْسَحْ لي في مُدَّةِ الاَْجَلِ ، وَ أَعْفِني مِنَ الاَْوْجاعِ وَالْعِلَلِ

و در مدّت زندگى ام وسعت ده، و مرا از دردها و بيماريها عافيت بخش

 

وَ بَلِّغْني بِمَوالِىَّ وَ بِفَضْلِك َ أَفْضَلَ الاَْمَلِ

ومرابه موالىوسرورانم برسانوبه فضل(وكَرَمِ) خويش مرابه بالاترينِ آرزوها نائل فرما

 

أَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد

بارخدايا برمحمّد و آلِ او رحمت فرست

 

 وَاقْبَلْ تَوْبَتي ، وَارْحَمْ عَبْرَتي

و توبه مرا قبول فرما، و بر اشكِ چشمم ترحّم نما

 

وَ أَقِلْني عَثْرَتي ، وَ نَفِّسْ كُرْبَتي

و لغزش مرا چشم پوشى فرما و حُزن واندوه مرا زائل كن

 

 وَاغْفِرْلي خَطيئَتي، وَ أَصْلِـحْ لي في ذُرِّيَّتي

و گناهم را برمن ببخشاىو خاندان و نسلِ مرا برايم اصلاح فرما

 

أَللّـهُمَّ لاتَدَعْ لي في هذَاالْمَشْهَدِ الْمُعَظَّمِ ، وَالْمَحَلِّ الْمُـكَرَّمِ

بارخدايا در اين مشهدِوالامقام و دراين محلّ گرامى

 

 ذَنْباً إِلاّ غَفَرْتَهُ

برايم وامَگُذار گناهى را مگرآنكه ببخشى،

 

وَ لاعَيْباً إِلاّ سَتَرْتَهُ

و نه عيبى را مگر آنكه مستورنمائى

 

وَ لاغَمّاً إِلاّ كَشَفْتَهُ

و نه غم وغصّه اى را مگربرطرف فرمائى

 

وَ لارِزْقاً إِلاّ بَسَطْتَهُ

و نه رزقى را مگر گسترش دهى

 

وَ لاجاهاً إلاّ عَمَرْتَهُ

ونه قدر و منزلتى را مگر باقى بدارى

 

وَ لافَساداً إِلاّ أَصْلَحْتَهُ

ونه فسادى را مگر اصـلاح فـرمائى

 

وَ لاأَمَلا إِلاّ بَلَّغْتَهُ

ونه آرزوئى را مگرنائل كنى

 

وَ لادُعآءً إِلاّ أَجَبْتَهُ

ونه دعائى را مگر اجابت فرمائى

 

وَ لامَضيقاً إِلاّ فَرَّجْتَهُ

ونه تنگنائى را مگر بگشائى

 

وَ لاشَمْلا إِلاّ جَمَعْتَهُ

ونه امور مُتشتّتى را مگر جمع و برقرار نمائى

 

وَ لاأَمْراً إِلاّ أَتْمَمْتَهُ

ونه امرى را مگر تمام فرمائى

 

وَ لامالا إِلاّ كَثَّرْتَهُ

ونه مالى را مگر فراوانى بخشى

 

وَ لاخُلْقاً إِلاّ حَسَّنْتَهُ

ونه خُلق وصفتى را مگرنيكوگردانى

 

وَ لاإِنْفاقاً إِلاّ أَخْلَفْتَهُ

ونه انفاقى را مگرجايگزين فرمائى

 

وَ لاحالا إِلاّ عَمَرْتَهُ

ونه حالى را مگر آباد فرمائى

 

وَ لاحَسُوداً إِلاّ قَمَعْتَهُ

ونه حسودى را مگر ذليل نمائى

 

وَ لاعَدُوّاً إِلاّ أَرْدَيْتَهُ

ونه دشمنى را مگر هلاك گردانى

 

وَ لاشَرّاً إِلاّ كَفَيْتَهُ

ونه شرّى را مگر منع فرمائى

 

وَ لامَرَضاً إِلاّ شَفَيْتَهُ

ونه بيماريى رامگرشفابخشى

 

وَ لابَعيداً إِلاّ أَدْنَيْتَهُ

ونه امرِ دورى را مگر نزديك فرمائى ودردسترسم قراردهى

 

وَ لاشَعَثاً إِلاّ لَمَمْتَهُ

ونه تفرّق واختلالى رامگرجمع و اصلاح نمائى

 

وَ لا سُؤالا ، إِلاّ أَعْطَيْتَهُ

ونه خواهشى و خواسته اى را مگر عطا فرمائى

 

أَللّهُمَّ إِنّي أَسْئَلُك َ خَيْرَ الْعاجِلَةِ ، وَ ثَوابَ الاْجِلَةِ

بارخدايا من از تودرخواست ميكنم خيرِ دنيا و ثوابِ آخرت را

 

أَللّهُمَّ أَغْنِني بِحَلالِك َ عَنِ الْحَرامِ

بارخدايا مرا به سبب حلالت از حرام مستغنى كن،

 

وَ بِفَضْلِك َ عَنْ جَميعِ الاَْنامِ

وبه فضل و احسانـت از جميعخلق بى نياز فرما

 

أَللّهُمَّ إِنّي أَسْئَلُك َ عِلْماً نافِعاً

بارخدايااز تو درخواست ميكنم دانشى مفيد

 

وَ قَلْباً خاشِعاً ، وَ يَقيناً صادقاوَ عَمَلا زاكِياً ، وَ صَبْراً جَميلا، وَ أَجْراً جَزيلا

قلبى خاشع، يقينى سلامت بخش ،عملى صالح و پاك ، صبرى زيبا ، و اجرى بزرگ را

 

أَللّهُمَّ ارْزُقْني شُكْرَ نِعْمَتِك َ عَلَىَّ

بارالهاشكر نعمتت برمن را روزيَم كن

 

وَ زِدْنی في إِحْسانِك َ وَ كَرَمِك َ إِلَىَّ

و احسان و كَرَمَت برمن زياد فرما

 

وَاجْعَلْ قَوْلي فِى النّاسِ مَسْمُوعاً

و گفته مرا درميان مردم شنوده نما

 

وَ عَمَلي عِنْدَك َ مَرْفُوعاً

و عمل مرا به نزد خويش بالا بَر

 

وَ أَثَري فِى الْخَيْراتِ مَتْبُوعاً

و سنّت باقيمانده مرا در امورِ خير مورد پيروى قرارده

 

وَ عَدُوّي مَقْمُوعاً

و دشمنم را خوار و ذليل گردان

 

أَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّدالاَْخْيارِ ، في اناءِ اللَّيْلِ وَ أَطْرافِ النَّهارِ

بارخدايا بر محمّدوآلِ او كه نيكانند، درتمامى لحظات شبانه روز درود و رحمت فرست

 

وَاكْفِني شَرَّ الاَْشْرارِ

و مرا از شرّ بَدان محفوظ بدار

 

وَ طَهِّرْني مِنَ الــذُّنُوبِ وَ الاَْوْزارِ

و پاك و مبرّا گردان از گناهان و سنگينىِ وِزر و وَبال

 

وَ أَجِرْني مِنَ النّـارِ ، وَ أَدخِلَّني دارَالْقَرارِ

واز آتش عذابت پناهم ده، و در سراى جاويد واردفرما

 

 وَ اغْفِرْلي وَ لِجَميعِ إِخْواني فيك َ وَ أَخَواتِىَ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ

وگناهانِ مرا و تمامى خواهران و برادران مؤمنِ مرا ببخشاى

 

بِرَحْمَتِك َ يا أَرْحَمَ الرّاحِمينَ

به حق مهربانیت اى مهربانترين مهربانان

 


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





درباره وبلاگ

پايگاه پ‍ژوهشي پارسوماش بزرگترين بانك پ‍ژوهشي علمي و فرهنگي و هنري و تاريخي نقد و بررسي نوشته هاي باستاني
آخرین مطالب
پيوندها

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان سرزمین اهورایی ، مردان اهورایی و آدرس parsumash.LoxBlog.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.








نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 4
بازدید دیروز : 42
بازدید هفته : 67
بازدید ماه : 122
بازدید کل : 36221
تعداد مطالب : 38
تعداد نظرات : 0
تعداد آنلاین : 1